| Garip bir İstanbul Sonbaharı
Oturmuşum denizin mavisine Rüzgar deli, poyrazdan eser Saçların ellerimde Öyle susamışım ki bu gün Öyle susamışım ki yaşamaya Sensiliğimde ömrümün
Kayalara salmişim kendimi Deniz poyrazdan vurur hep Ben gözlerinin mavisine düşünce
Ne de çok kocamış Istanbul Sensizliğinde ömrümün
Bir asi dalgaya düştüm ki Seni gördüğümden beri O çıplak İstanbul kaldırımında yapa yanlız
En çok da seni ilk gördüğüm günler üşüşür yadıma Ve seninle sabahladığımız geceler Ay ışığının hep üzerimizde döndüğü geceler O İstanbulun umutalara koşuştuğu geceler
Bitmiş şimdi umutlar, kocamış İstanbul Yoksulluğa düşmüş umut Şaire kesilmiş sokaklar
Şiire kesildim ben En çok da seni görünce Yapa yanlız O kocamış İstanbulun çıplak kaldırımlarında Ay kocaman sırtımda Deniz ulu önümde Düşmüşüm ateşine gözlerinin Kerem gibi yanmak da ne |
|
Garip bir İstanbul Sonbaharı
Oturmuşum denizin mavisine
Rüzgar deli, poyrazdan eser
Saçların ellerimde
Öyle susamışım ki bu gün
Öyle susamışım ki yaşamaya
Sensiliğimde ömrümün
Kayalara salmişim kendimi
Deniz poyrazdan vurur hep
Ben gözlerinin mavisine düşünce
Ne de çok kocamış Istanbul
Sensizliğinde ömrümün
Bir asi dalgaya düştüm ki
Seni gördüğümden beri
O çıplak İstanbul kaldırımında
yapa yanlız
En çok da
seni ilk gördüğüm günler üşüşür yadıma
Ve seninle sabahladığımız geceler
Ay ışığının hep üzerimizde döndüğü geceler
O İstanbulun umutalara koşuştuğu geceler
Bitmiş şimdi umutlar, kocamış İstanbul
Yoksulluğa düşmüş umut
Şaire kesilmiş sokaklar
Şiire kesildim ben
En çok da seni görünce
Yapa yanlız
O kocamış İstanbulun
çıplak kaldırımlarında
Ay kocaman sırtımda
Deniz ulu önümde
Düşmüşüm ateşine gözlerinin
Kerem gibi yanmak da ne
Garip bir İstanbul Sonbaharı
Oturmuşum denizin mavisine
Rüzgar deli, poyrazdan eser
Saçların ellerimde
Öyle susamışım ki bu gün
Öyle susamışım ki yaşamaya
Sensiliğimde ömrümün
Kayalara salmişim kendimi
Deniz poyrazdan vurur hep
Ben gözlerinin mavisine düşünce
Ne de çok kocamış Istanbul
Sensizliğinde ömrümün
Bir asi dalgaya düştüm ki
Seni gördüğümden beri
O çıplak İstanbul kaldırımında
yapa yanlız
En çok da
seni ilk gördüğüm günler üşüşür yadıma
Ve seninle sabahladığımız geceler
Ay ışığının hep üzerimizde döndüğü geceler
O İstanbulun umutalara koşuştuğu geceler
Bitmiş şimdi umutlar, kocamış İstanbul
Yoksulluğa düşmüş umut
Şaire kesilmiş sokaklar
Şiire kesildim ben
En çok da seni görünce
Yapa yanlız
O kocamış İstanbulun
çıplak kaldırımlarında
Ay kocaman sırtımda
Deniz ulu önümde
Düşmüşüm ateşine gözlerinin
Kerem gibi yanmak da ne
Garip bir İstanbul Sonbaharı
Oturmuşum denizin mavisine
Rüzgar deli, poyrazdan eser
Saçların ellerimde
Öyle susamışım ki bu gün
Öyle susamışım ki yaşamaya
Sensiliğimde ömrümün
Kayalara salmişim kendimi
Deniz poyrazdan vurur hep
Ben gözlerinin mavisine düşünce
Ne de çok kocamış Istanbul
Sensizliğinde ömrümün
Bir asi dalgaya düştüm ki
Seni gördüğümden beri
O çıplak İstanbul kaldırımında
yapa yanlız
En çok da
seni ilk gördüğüm günler üşüşür yadıma
Ve seninle sabahladığımız geceler
Ay ışığının hep üzerimizde döndüğü geceler
O İstanbulun umutalara koşuştuğu geceler
Bitmiş şimdi umutlar, kocamış İstanbul
Yoksulluğa düşmüş umut
Şaire kesilmiş sokaklar
Şiire kesildim ben
En çok da seni görünce
Yapa yanlız
O kocamış İstanbulun
çıplak kaldırımlarında
Ay kocaman sırtımda
Deniz ulu önümde
Düşmüşüm ateşine gözlerinin
Kerem gibi yanmak da ne